Mahabharata 12. Shanti Parva (Het Boek van de Vrede)
Sanskriet: अहिंसा परमं धर्मः
Transliteratie: ahiṁsā paramam dharmaḥ
Vertaling: Geweldloosheid is de hoogste dharma.
Overzicht: Het Shanti Parva, het twaalfde boek van de Mahabharata, volgt op de grote oorlog van Kurukshetra en richt zich op de vrede en wederopbouw na de vernietiging. Yudhishthira, de oudste Pandava, wordt gekroond tot koning van Hastinapura. Terwijl Bhishma, de grootvader van de Kuru’s, op zijn sterfbed ligt, geeft hij diepgaande lessen aan Yudhishthira over koninklijk bestuur, moraliteit, rechtvaardigheid, en de principes van dharma. Deze lessen vormen de kern van het boek en bieden een uitgebreide verhandeling over ethiek en goed bestuur.
Belangrijke inhoud: Bhishma leert Yudhishthira de fundamentele principes van koninklijk bestuur, waaronder het belang van geweldloosheid (ahiṁsā), de plicht van een koning om zijn volk te beschermen, en de rol van vergeving. Bhishma benadrukt dat een koning, ondanks de noodzaak van geweld in bepaalde omstandigheden, altijd moet streven naar vrede en geweldloosheid als het hoogste ideaal.
Betekenis: Het Shanti Parva is een diep filosofisch en ethisch werk dat de verantwoordelijkheid van leiderschap belicht en de morele dilemma’s bespreekt die een koning kan tegenkomen. De leer van Bhishma over ahiṁsā (geweldloosheid) als de hoogste dharma heeft een blijvende invloed gehad op de Indiase filosofie en ethiek, en benadrukt dat ware vrede niet alleen de afwezigheid van oorlog is, maar ook het naleven van morele principes.
